Naast de zelfgemaakte doopsuikerzakjes en de kartonnen doosjes, hadden we ook nog iets nodig voor op het werk van mama en papa, de school van Marthe en de crèche van Lenah. Daarvoor hadden we een groter iets voor ogen, waarin een mengeling van suikerbonen kon gedaan worden om ergens te zetten. Ik had nog wat stofjes met hartjes over, dus maakte ik iets grotere mandjes volgens de werkwijze van Nicollie. Het zijn dus Nicollie's mandjes, die ik iets groter maakte nl. 20 op 18 cm. Ik maakte zo nog 9 mandjes in mijn allerlaatste weken zwangerschap!
Voor een nog mooier effect plooiden we de bovenrand een cm om:
We namen ook 2 mandjes mee naar het moederhuis, eentje met snoepzakjes in voor de kindjes, en eentje met suikerbonen in voor de grote mensen ;-)
Voor een nog mooier effect plooiden we de bovenrand een cm om:
We namen ook 2 mandjes mee naar het moederhuis, eentje met snoepzakjes in voor de kindjes, en eentje met suikerbonen in voor de grote mensen ;-)
De manier waarop je het idee van het delen van rituelen en speciale gelegenheden met Doopsuiker in je post hebt vastgelegd, is echt geweldig! Het is fantastisch en uniek om te lezen vanwege de gedetailleerde beelden en oprechte emoties. Ik waardeer echt hoe nauwgezet je bent. Trouwens, als je op zoek bent naar verbluffende fotografie om deze kostbare momenten vast te leggen, zou ik Studio Blanche ten zeerste aanbevelen. Ze hebben een ongelooflijk talent om de essentie van elke speciale gelegenheid vast te leggen!
BeantwoordenVerwijderen